Ans van Genderen
De onveranderlijke bron
Een deltagebied is prachtig om in te wonen. Grote rivieren stromen naar zee en wad. De spiegeling van water doet de lucht oplichten. Helder lijkt hier alles, fris, groen, wit en blauw.
De liefde voor dit gebied heeft mij strijdbaar gemaakt. Het besef dat wat naar de delta stroomt niet kan worden geselecteerd. Teveel water kan je kanaliseren, verontreiniging niet. De wind uit zee blaast vuile lucht het land in, maar het komt soms net zo hard terug.
Voor water en lucht bestaan geen grenzen. 'Onze' wereld wordt overal gekwetst door de mens, zelfbenoemde rentmeester van God op aarde, die denkt dat de natuur oneindig is, maakbaar en te gebruiken voor zijn eigen gewin. Als de natuur terug slaat zijn mensen echter niet meer dan dauwdruppels in de wind.
Vanuit dit besef ontstaat veel van mijn werk. Niet door de gevolgen weer te geven, maar de verwarrende rol van de mens temidden van schoonheid.
2007 Academie Minerva Groningen, beeldend kunstenaar
1967 AKI Enschede, grafisch ontwerper
Bestuurslid Stichting behoud beeldende kunst Groningen www.sbbkg.nl
